Nestore del Boccio

II

A Nè’, sciabbenedétte che ssa màne
quande, nervòse, strégne la matìte.
Pe le simbiànze de nu volt’ umàne
ce vo’ nu ségne lìmbede, pulìte.

La natùre, I’ amore, I’ aria sàne
c’ arispìre, fa’ parte de la vìte.
Accàpe de li sùnne sta Rajàne e
ll’ àrte de ssa tàvula ‘nfinìte.

Na lìnia pura è gne n’ andìche cànde
greguriàne, n’ assòle dì viulìne
dendr’ alli mure de li Zucculànde.

A Nè’, àtre che Mosche e Furattìne..:
ti l’urle e lu culòre de Rembrànde,
e la classicità de nu Brunzìne.

28 aprile 1988